Kącik Logopedyczny

• • • • „Zabawy logopedyczne – radość, która wspiera rozwój mowy”

      • Drodzy Rodzice!

        Wspieranie prawidłowego rozwoju mowy dziecka wcale nie musi być trudne ani nudne. Wręcz przeciwnie – może być świetną zabawą, która jednocześnie stymuluje narządy artykulacyjne, rozwija słuch fonemowy i wzbogaca słownictwo. Poniżej znajdziecie kilka prostych i sprawdzonych zabaw logopedycznych, które możecie wykonywać w domu – każdego dnia, bez specjalistycznych narzędzi.

         1. Zabawy buzią i językiem:

        Ćwiczenia artykulatorów (języka, warg, podniebienia) to podstawa terapii logopedycznej.

        • Lusterko mimiki – Stańcie z dzieckiem przed lustrem i naśladujcie nawzajem miny: szeroki uśmiech, dzióbek, „zły grymas”, nadymanie policzków.
        • Wędrujący języczek – „Jedźcie językiem” po zębach, liczcie nimi zęby, próbujcie sięgnąć nosa i brody.
        • Zabawy z rurką – Przesuwajcie kuleczkę z waty lub papieru przez stół za pomocą dmuchania przez słomkę – to ćwiczy oddech i mięśnie jamy ustnej.

        2. Zabawy słuchowe

        Dzieci z wadą wymowy często potrzebują wsparcia w zakresie różnicowania głosek.

        • Zgadnij dźwięk – Odtwarzaj odgłosy z życia codziennego (np. szczekanie psa, dzwonek, odkurzacz) i bawcie się w ich rozpoznawanie.
        • Słuchowe memory – Twórzcie pary dźwięków (np. dwa takie same grzechotki, dwa takie same uderzenia) i bawcie się w znajdowanie identycznych odgłosów.
        • Co słyszysz? – Usiądźcie razem przy otwartym oknie i wsłuchujcie się w dźwięki otoczenia. Niech dziecko je nazwie.

        3. Zabawy słowne

        Wzbogacają słownictwo i ćwiczą wymowę głosek w kontekście.

        • Rymowanki – Wymyślajcie wspólnie śmieszne rymujące się wyrazy.
        • Głoska na start – Wymyślcie jak najwięcej słów zaczynających się np. na „sz”.
        • Kto więcej? – Na daną kategorię (np. zwierzęta, owoce) wymieńcie jak najwięcej słów – to świetnie ćwiczy pamięć i artykulację.

        4. Logopedyczne zabawy tematyczne

        Łączą naukę z kreatywną zabawą.

        • Teatrzyk języka i buzi – Zbudujcie wspólnie teatrzyk pacynkowy, w którym bohaterowie mówią wyraźnie określonymi głoskami.
        • Domowe karaoke – Śpiewanie piosenek ulubionych bohaterów to doskonałe ćwiczenie oddechowe i rytmiczne.
        • Zgadnij, kto to? – Opisywanie postaci, zwierząt czy przedmiotów bez ich nazywania – ćwiczy opis, logiczne myślenie i słownictwo.

        Pamiętaj!

        Każda zabawa ma większy sens, jeśli daje dziecku radość i odbywa się w atmosferze akceptacji. Regularność, cierpliwość i pozytywne emocje to klucz do sukcesu w terapii logopedycznej. Nie trzeba robić wszystkiego na raz – wystarczy 10–15 minut dziennie, by wspierać rozwój mowy dziecka w naturalny, domowy sposób.
    • • 
  • 

    
  • • • 

    • • "Gimnastyka narządów artykulacyjnych. Propozycje ćwiczeń"

      •  Ten artykuł mówi o sprawności narządów mowy - języka, warg, podniebienia i policzków -  odgrywa to kluczową rolę w kształtowaniu prawidłowej wymowy. Dlatego tak ważne jest, aby te narządy były odpowiednio wzmocnione, elastyczne i skoordynowane. Codzienna gimnastyka narządów artykulacyjnych może znacząco poprawić jakość mowy dziecka, ułatwić artykulację trudnych głosek oraz zapobiec utrwalaniu wad wymowy.

        Dlaczego warto ćwiczyć?

        1.  Wzmacnia mięśnie odpowiedzialne za artykulację.
        2.  Poprawia precyzję i wyrazistość mowy.
        3. Wspiera rozwój prawidłowego toru oddechowego i fonacji.
        4. Ułatwia naukę trudnych głosek (np. „sz”, „ż”, „cz”, „r”).
        5. Wpływa na ogólną koordynację motoryczną w obrębie twarzy.

        Propozycje prostych ćwiczeń

        Poniższe ćwiczenia możecie wykonywać z dzieckiem codziennie — najlepiej w formie zabawy!

        Ćwiczenia języka:

        Wspinaczka języka - dotykanie językiem nosa, a następnie brody.
        Malowanie podniebienia - przesuwanie szerokiego języka po podniebieniu od zębów do gardła.
        Łyżeczka - unoszenie języka jak „łyżeczki” - czubek języka do góry, boki języka w górę.
        Wąż - wysuwanie długiego języka jak wąż i chowanie go z powrotem.

        Ćwiczenia warg:

        Szeroki uśmiech i dzióbek - naprzemienne rozciąganie ust w szeroki uśmiech i formowanie "dzióbka".
        Trąbka - nadymanie policzków i utrzymywanie powietrza jak najdłużej.
        Parskanie wargami - wydawanie odgłosu parskania jak konik.

        Ćwiczenia policzków i podniebienia:

        Chomik - przenoszenie powietrza z jednego policzka do drugiego.
        Bańki z powietrza - nadymanie policzków i szybkie wypuszczanie powietrza.
        Kląskanie językiem - energiczne „kląskanie” językiem o podniebienie.

         

         

        Ważne wskazówki:

        1. Ćwiczenia wykonujcie zawsze na wesoło - bez przymusu!.
        2. Powtarzajcie ćwiczenia codziennie - krótkie, ale systematyczne serie są najskuteczniejsze.
        3. Zachęcaj dziecko, chwal za wysiłek, nie krytykuj za błędy.
        4. Możecie łączyć ćwiczenia z rymowankami, piosenkami lub zabawami ruchowymi.

        Podsumowanie

        Gimnastyka narządów artykulacyjnych to doskonały sposób na wsparcie rozwoju mowy dziecka w domowych warunkach. Systematyczne, krótkie ćwiczenia nie tylko poprawiają sprawność aparatu mowy, ale również budują pewność siebie i radość z komunikacji.

        Zachęcam wszystkich rodziców i uczniów aby poświęcili kilka minut dziennie, by wspólnie pracować nad piękną i wyraźną mową!

         

  • • • „Kilka słów o prawidłowej wymowie"

      • Drodzy rodzice prawidłowa wymowa to nie tylko estetyczne brzmienie mowy, ale przede wszystkim warunek dobrej komunikacji, budowania relacji oraz prawidłowego rozwoju emocjonalnego i społecznego dziecka. Wymowa kształtuje się stopniowo — każde dziecko rozwija swoje umiejętności mówienia w indywidualnym tempie. Jednak istnieją pewne kamienie milowe, których brak lub opóźnienie może być sygnałem do uważniejszej obserwacji.

        Co oznacza prawidłowa wymowa?

        * Wszystkie głoski wymawiane są wyraźnie i na właściwych miejscach artykulacyjnych (np. głoska "sz" powstaje przy odpowiednim uniesieniu języka).
        * Mowa dziecka jest zrozumiała dla otoczenia — nawet dla osób spoza najbliższej rodziny.
        * Dziecko prawidłowo różnicuje głoski podobne, np. „s” i „sz”, „k” i „t”.
        * Wymowa jest płynna — bez jąkania się, zacinania lub nadmiernego przedłużania słów.
        * Odpowiedni rytm, tempo i akcent w wypowiedziach.

        Kiedy zwrócić szczególną uwagę?

        * Jeśli dziecko po 3. roku życia nie wymawia prostych głosek jak "m", "p", "t", "k".
        * Jeśli po 4.–5. roku życia zastępuje trudniejsze głoski łatwiejszymi, np. mówi „siama” zamiast „sama”.
        * Jeśli dziecko nie różnicuje podobnie brzmiących głosek: np. „sz–s”, „cz–c”, „ż–z”.
        * Jeśli mowa dziecka jest niewyraźna lub trudno je zrozumieć.
        * Jeśli dziecko oddycha przez usta, ma stale otwartą buzię, nadmiernie ślini się — może to wpływać na kształtowanie wad wymowy.

        Co wspiera prawidłowy rozwój wymowy?

        *Ćwiczenia narządów mowy — zabawy z dmuchaniem, naśladowanie odgłosów zwierząt, ćwiczenia języka, warg i policzków.
        * Czytanie na głos — krótkie wierszyki, rymowanki, opowiadania.
        * Rozmowy z dzieckiem — zadawanie pytań, zachęcanie do opowiadania o swoich przeżyciach.
        * Uważne słuchanie dziecka — cierpliwe wysłuchiwanie i poprawne modelowanie trudnych słów bez wyśmiewania.
        * Zabawy rytmiczne — klaskanie, wystukiwanie rytmu, recytacja wierszy — pomagają w kształtowaniu płynności mowy.

        Kiedy udać się do logopedy?

        Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości co do wymowy swojego dziecka — warto skonsultować się ze specjalistą.
        Wczesna interwencja logopedyczna pozwala:

        • szybciej usunąć nieprawidłowości,
        • zapobiec utrwaleniu wad wymowy,
        • wspierać prawidłowy rozwój komunikacyjny, społeczny i szkolny dziecka.

        Prawidłowa wymowa to efekt wielu złożonych procesów — rozwoju narządów mowy, słuchu, motoryki i emocji. Twoje wsparcie i czujność jako rodzica są bezcenne w tym procesie! Pamiętajmy — każde dziecko rozwija się we własnym tempie, ale troskliwa obserwacja i szybkie reagowanie na niepokojące sygnały to najlepszy sposób, by pomóc dziecku osiągnąć sukces w komunikacji.

         
    • • 
  • • • 

    • • “Jak ćwiczymy w domu z dzieckiem”

      • Drodzy rodzice ćwiczenia logopedyczne to kluczowy element wspierania prawidłowego rozwoju mowy dziecka. Regularne i poprawnie wykonywane ćwiczenia pomagają korygować wady wymowy, wzmacniać mięśnie artykulacyjne i rozwijać umiejętność wyraźnego mówienia. Aby były skuteczne, przedstawię Wam kilka podstawowych zasad. 
         

        1. Współpraca z logopedą! 
         

        Jeśli dziecko uczęszcza na zajęcia logopedyczne, ćwiczenia domowe powinny być zgodne z moimi zaleceniami. Dobieram odpowiednie zadania dostosowane do wieku i potrzeb dziecka oraz wyjaśniam, jak je poprawnie wykonywać. 
         

        2. Regularność i systematyczność! 

         

        Najlepsze efekty przynosi codzienna praktyka, nawet jeśli trwa tylko 10–15 minut. Ważne, aby ćwiczenia były wplecione w codzienną rutynę, np. przed snem. 
         

        3. Przyjazna atmosfera i zabawa! 
         

        Dzieci najlepiej uczą się przez zabawę. Ćwiczenia logopedyczne mogą być prowadzone w formie rymowanek, piosenek, gier słownych czy opowiadania historyjek. Warto używać lustra, aby dziecko mogło obserwować swoje ruchy artykulacyjne. 
         

        4. Ćwiczenia oddechowe – podstawa prawidłowej mowy! 
         

        Kontrola oddechu jest kluczowa w poprawnej wymowie. Przykłady ćwiczeń: 

        • Dmuchanie na piórko, bańki mydlane lub lekkie kawałki papieru, 

        • Nadmuchiwanie balonów, 

        • Wydłużanie wydechu przy wymawianiu głosek („ssss”, „ffff”). 
         

        5. Ćwiczenia narządów mowy! 
         

        Ćwiczenia języka, warg i podniebienia pomagają w wyraźniejszej artykulacji. Można spróbować: 

        • Wysuwania i cofania języka, 

        • Dotykania językiem podniebienia i kącików ust, 

        • Kląskania i mlaskania, 

        • Układania ust w „rybkę” lub szeroki uśmiech. 
         

        6. Ćwiczenia artykulacyjne – poprawna wymowa głosek! 

         

        Jeśli dziecko ma trudność z konkretną głoską, warto wykonywać ćwiczenia stopniowo: 

        • Powtarzanie sylab (np. „la-la-la” dla „L”), 

        • Układanie prostych słów („lato”, „lampa”), 

        • Włączanie ich w zdania i rymowanki. 

         

        7. Cierpliwość i pozytywne podejście! 

         

        Nie należy poprawiać dziecka w sposób krytyczny – zamiast tego warto modelować poprawną wymowę i motywować do powtarzania. Pochwały i pozytywne wzmocnienie zachęcają do dalszej pracy. 
         

        8. Unikanie złych nawyków! 
         

        Niektóre nawyki, jak ssanie kciuka, oddychanie przez usta czy zbyt długie używanie smoczka, mogą utrudniać rozwój mowy. Warto je ograniczać, by nie pogłębiać problemów logopedycznych. 
         

        9. Obserwacja postępów! 

         

        Z moją córką prowadziłam domowy dzienniczek ćwiczeń i zapisywałam tam ćwiczenia, które sprawiają dziecku trudność, a które wykonuje coraz lepiej.  

         

        10. Czas na rozmowę i czytanie 
         

        Codzienne czytanie książek, opowiadanie bajek i rozmowy z dzieckiem wzbogacają jego słownictwo i uczą prawidłowej artykulacji. Warto zadawać pytania i zachęcać do opowiadania własnych historii. 

        Ćwiczenia logopedyczne w domu mogą być skuteczne i przyjemne, jeśli są wykonywane regularnie, w formie zabawy i w przyjaznej atmosferze. Współpraca z logopedą, cierpliwość i wsparcie rodziców to klucz do sukcesu w rozwijaniu mowy dziecka. 

  • • • “Jak rozwija się mowa u dziecka i jak ją wspierać”

      • Drodzy rodzice w tym artykule poruszę temat rozwoju mowy dzieci.  Zapewne z doświadczenia wiecie, jak to wygląda i bardzo dużo możecie o tym opowiedzieć. Ale mam nadzieje, że ten artykuł wam przybliży pewne informacje lub wyjaśni niektóre zagadnienia.  

        Począwszy od życia płodowego dziecko rejestruje dźwięki z otoczenia, najlepiej zaś rozpoznaje głos matki. Pierwszy krzyk dziecka jest oznaką jego życiowej aktywności, ale również potwierdzeniem funkcjonowania narządów mowy. Początkowo dziecko komunikuje się z otoczeniem za pomocą krzyku. 

        Przedstawię Wam tabele która, opisuje rozwój mowy dziecka od pierwszego miesiąca do 7 roku życia. Należy zwrócić uwagę na to, że każde dziecko rozwija się indywidualnie. Niektóre dzieci wcześniej zaczynają posługiwać się prawidłową mową we wszystkich jej aspektach, inne trochę później. Pamiętajcie jednak rodzice, że jeżeli macie wątpliwości to należy udać się do specjalisty.  

         

         

        My rodzice możemy od samego początku wspomagać rozwój mowy naszych dzieci. W naturalny sposób możemy usprawniać język, wargi, podniebienie i żuchwę karmiąc piersią. Picie z kubka i jedzenie łyżeczką oraz samodzielne żucie i gryzienie pokarmów doskonali funkcje rozwoju mowy dziecka. Oprócz tego przyczynia się do wykształcenia prawidłowego zgryzu i nawyku połykania. Ważne jest zatem wczesne zrezygnowanie z butelek i smoczków. Częste oczyszczanie nosa z wydzieliny ułatwi dziecku, tak ważne przy mówieniu oddychanie przez nos, a nie przez usta. Jeśli infekcje z katarem pojawiają się często warto znaleźć ich przyczynę konsultując się z lekarzem laryngologiem lub alergologiem. Wrażliwość słuchową możemy wspierać poprzez śpiewanie piosenek czy zabawy z dźwiękami. Wzbogacenie słownictwa oraz doskonalenia umiejętności budowania zdań dziecko uczy się podczas rozmowy, słuchania, czytanych bajek, wierszyków i wyliczanek. Rozmowa jest najważniejsza buduję emocjonalną więź miedzy rodzicami a dzieckiem.  Prawdą jest to, że ekrany telewizorów i telefonów hamują i zaburzają rozwój mowy dzieci. Starajmy się ograniczać dostęp naszych dzieci do takich źródeł technologii. Zastąpmy im te gadżety zabawą lub zaangażowanie w drobne prace domowe.  

         

        ŻYCZĘ WSZYSTKIM DZIECIOM SUKCESÓW I OSIĄGNIĘCIA CELU PIĘKNEJ WYMOWY!
    • • 
  • • • 

    • • “Wierszyki Logopedyczne, które polubi każde dziecko”

      •  

        Jeśli chcemy wesprzeć prawidłowy rozwój mowy dziecka, to wykonujmy z nim proste ćwiczenia logopedyczne. Przedstawię, Wam rodzice proste wierszyki logopedyczne, które będą orężem w walce z wadami wymowy. Poniższe wierszyki logopedyczne, skupiają się na określonych głoskach i utrwalają prawidłową wymowę. Zabawa z wierszykiem, może polegać na czytaniu przez rodzica części danego wierszyka, a dziecko ma za zadanie to powtórzyć. Jeśli jakiś wyraz sprawia trudność to możemy go powtarzać kilka razy. Drodzy rodzice nie przejmujcie się, że Wasze dziecko nie wypowie poprawnie jakiegoś wyrazu w wierszyku. Raczej się to nie powinno przytrafić, bo moi uczniowie z klas 3-8 mają wszystkie głoski wywołane i jesteśmy na etapie utrwalania głosek w mowie funkcjonalnej. Tylko przypomnijcie dzieciom, aby mówiły tak jak na zajęciach logopedycznych i już one będą wiedziały o co chodzi. Zachęcam do zabawy z wierszykami.  

        “Głoska "R"   w "Tr" 

        Ma je lustro, futro, trawa, 

        tron, trolejbus i potrawa. 

        Na trybunie razem stoją, 

        trochę się wiatraka boją. 

        Oblizują miodu plastry, 

        dwie literki, prawie siostry. 

        Sok z truskawek popijają 

        i na trawce w berka grają. 

        (Autor nieustalony). 

         

        “Trąbki Rysia” 

        Rysio cztery trąbki ma i na każdej pięknie gra. 

        Na pierwszej gra: tra, tra, tra. 

        Na drugiej gra: tru, tru, tra. 

        Na trzeciej gra: tre, tre, tra. 

        Na czwartej gra: try, try, tra. 

        Rysio brata Jurka ma, razem z bratem gromko gra: 

        tra, tre, tra, 

        tra, tru, tra, 

        tre, tro, tra, 

        tra, try, tra. 

        Rysio cztery siostry ma, każda sama pięknie gra. 

        Marta gra: tru, tro, tra, 

        Renia gra: tre, try, tra, 

        Irka gra: try, tro, tra, 

        Krysia gra: tru, tre, tra. 

        Gdy rodzeństwo razem gra 

        słychać gromkie: 

        tram – tarara 

        trem – tarara 

        trym – tarara 

        trum – tarara 

        trom – tarara. 

        (Autor nieustalony). 

         

        „Kot i myszka” – utrwalanie grupy spółgłoskowej „ dr”  

        Myszka jedna mała – DRAP, DRAP, DRAP, DRAP, DRAP  

        Na płot się wdrapała – DRAP, DRAP, DRAP, DRAP, DRAP  

        Za nią stary kot – DRAP, DRAP, DRAP, DRAP, DRAP  

        Wdrapał się na płot – DRAP, DRAP, DRAP, DRAP, DRAP  

        A za kotem pies Agatki – DRAP, DRAP, DRAP, DRAP, DRAP  

        Cały w drobne białe łatki – DRAP, DRAP, DRAP, DRAP, DRAP 

        (Autor nieustalony). 

         

        “Szpak”  

        Szedł po drodze szpak do szkoły się uczyć,  

        i tak sobie śpiewał: szpu- szpu, szpa- szpa, szpo-  

        szpo, szpe- szpe, szpi- szpi...  

        Taki śmieszny szpak, co uczyć się chciał.  

        (Autor nieustalony).  

         

         

         

        “Trzy kurki”  

        Wyszły w pole kurki trzy i gęsiego sobie szły.  

        Pierwsza z przodu,  

        w środku druga,  

        trzecia z tyłu, oczkiem mruga.  

        I tak sznurkiem kurki trzy,  

        raz dwa, raz dwa, w pole szły...  

        S. Rostworowski  

         

        “Myszka”  

        Myszkowała szara myszka w szafie:  

        “Chyba mnie tu bury kot nie złapie?”  

        Wyszperała szal i szepcze już po chwili:  

        “W szal zawinę się sześć razy.  

        To kota zmyli”.  

        (Autor nieustalony).  

         

        “Poduszka”  

        Poduszka na twym łóżku poszewkę ma pluszową.  

        Kwiatuszki i motylki masz tuż nad swoją głową.  

        Poduszka na twym łóżku przyniesie ci sen szybki.  

        Będziesz w tym śnie szybować,  

        potem pływać jak rybki.  

        K. Szoplik  

         

        “Lato”  

        Szumi, szumi woda,  

        szumi, szumi las,  

        szumią, szumią pola  

        lato wita nas.  

        Szumi, szumi woda,  

        szumi, szumi las,  

        szumią, szumią pola  

        wiatr ochłodzi nas.  

        J. Nowak  

         

        “Kołysanka”  

        W kolebusi Leszek mały sza, sza, sza, 

         pokołysze mama Lesia sza, sza, sza.  

        Uśnij, uśnij mój Lesiuniu sza, sza, sza. J 

        a zanucę kołysankę sza, sza, sza.  

        J. Nowak  

         

        “Szalik”  

        Zimą, kiedy szron na szybach i śnieżne zaspy wkoło,  

        z szuflady wygląda szalik;  

        patrzy na ciebie wesoło.  

        Szukasz go na dnie szafy, w koszyku,  

        pod poduszkami,  

        a on napuszony patrzy między innymi szalami.  

        Nie może się już doczekać,  

        kiedy nim szyję okręcisz i wyjdziesz na podwórko  

        na łyżwach się pokręcisz.  

        K. Szoplik 

         

        “Deszczyk”  

        Szumi, szumi drobny deszczyk. 

        Płacze, płacze kapuśniaczek. 

        A nasz kasztan szumi, szumi, 

        kiedyż ja wiosnę zobaczę. 

        Już niedługo po przylaszczki 

        w las popędzi Jaś z Bartoszkiem. 

        Szumi, szumi drobny deszczyk, 

        Będzie wiosna, jeszcze troszkę. 

        Szpak szczebiocze na kasztanie, 

        Ciesz się, ciesz się, że deszcz pada. 

        Taki deszczyk dla kasztana 

        Jest jak pyszna lemoniada. 

        (Autor nieustalony). 

         

         

  • • • “Jak pracują dzieci na zajęciach logopedycznych”

      • W tym artykule chciałabym Wam rodzicom opisać specyfikę pracy dzieci na zajęciach logopedycznych, w naszej szkole. Przedstawię w kilku punktach: od czego zaczynam, co robię ? Co robią dzieci ? I czego potrzebuję ? 

        1.  

        Wszystko zaczyna się od diagnozy logopedycznej, która w naszej szkole najczęściej wykonywana jest we wrześniu. Polega takie badanie na rozmowie i wypełnieniu krótkiego testu diagnozy logopedycznej, który zawiera wszystkie szeregi głosek. Poprawna mowa to nie tylko artykulacja, lecz oddech i cały aparat mowy.  

        2.  

        Kolejnym etapem jest dobór dzieci do grup na zajęcia logopedyczne. Oczywiście kryteria, które ja stosuję to wiek dziecka i rodzaj wady wymowy. Wygląda to następująco, jeśli dziecko nie mówi poprawnie głosek sz, ż, cz, dż to dobieram do niego takie osoby, które również mają problem z poprawną realizacją głosek z szeregu szumiącego. Jeśli chodzi o wiek to uczniów dobieram z klasy, w grupy na zajęcia logopedyczne. 

        3.  

        Nie mogę pominąć współpracy z Wami rodzicami, z którymi widuję się na zebraniach szkolnych. Rozmawiamy też o naszych dzieciach na korytarzu szkolnym, jak je przyprowadzacie do szkoły lub odbieracie po lekcjach. Bardzo miło mi się z Wami rozmawia, Wy się dopytujecie, jak ćwiczyć z dzieckiem w domu ? również jak wygląda praca ze mną? Ja chętnie udzielam Wam wskazówek i dziele się wiedzą z zakresu logopedii. W razie pytań zapraszam. 

        Współpracuje i świetnie dogaduje się z nauczycielami w naszej szkolę. Proszę nauczycieli, aby dzieciom z wadami wymowy dali więcej czasu na wypowiedzenie się. Ponieważ uczniowie stosują się do moich wskazówek, które również zostały przedstawione nauczycielom.  

        4. 

        No a teraz najważniejsze, praca na zajęciach. Zaczynamy od ćwiczeń mięśni aparatu artykulacyjnego. Są to krótkie ćwiczenia, które mają za zadanie rozćwiczenie i rozluźnienie aparatu mowy.  Po tym przechodzimy do korygowania zaburzonej głoski. Stosuję metodę mechaniczną lub artykulacyjną. Różnicujemy szeregi głosek w mowie, pisaniu i czytaniu. A jak już tą głoskę pięknie wywołamy to utrwalamy w mowie spontanicznej. Uważam, że dzieci na moich zajęciach bardzo chętnie pracują i widzą razem ze mną efekty. Proszę też o zapewnienie zeszytu logopedycznego dla dzieci, do którego będę mogła zapisywać i wklejać ćwiczenia.  

         

        Podsumowując artykuł napomnę, że bardzo lubię przygotowywać swój warsztat pracy, sama tworzę ćwiczenia i zadania logopedyczne na zajęcia z naszymi dziećmi. Mam nadzieję, że zauważacie postępy w mowie waszych dzieci.  
    • • 
  • • • 

    • • “Wada wymowy ??? Co to takiego???”

      • Na stronie internetowej naszej szkoły powstał  "Kącik Logopedyczny" .   

        Będę starała się pisać dla Was o naszych dzieciach ich wadach wymowy, pracy z nimi i ogólnie o tym jak to wszystko wygląda od środka. Polecam Wam, mój pierwszy artykuł o tym co to jest wada wymowy i jakie są jej rodzaje?   

         Wada wymowy jest to zaburzenie występujące w rozwoju mowy u dzieci. Polega  na braku umiejętności poprawnego budowania wypowiedzi. Klasyfikując te zaburzenia uwzględniamy momenty występujące w poszczególnych składnikach wypowiedzi: treści, języka i substancji. Wg. klasyfikacji L. Kaczmarka, który uważany jest za „Ojca Logopedii”. 

        Najczęstszą wadą wymowy występującą w naszej szkole jest sygmatyzm inaczej seplenienie, polega na deformacji głosek z trzech szeregów: 

        1: Szumiący - głoski sz, ż, cz, dż są zamieniane w mowie (pisaniu, czytaniu) 

              na głoski s, z, c, dz. 

        2: Szereg syczący - dotyczy zamiany głosek s, z, c, dz na głoski sz, ż, cz, dż. 

        3: Szereg ciszący - dotyczy przeróżnej zamianie głosek ś, ź, ć, dź. 

        Ta wada wymowy odzwierciedla się w poprawnym czytaniu jak i pisaniu dyktowanego teksu, własnego czy też przepisywaniu.  

        Kolejnymi popularnymi wadami wymowy w naszej szkolne jest wymowa bezdźwięczna i gammacyzm. Występują najczęściej u młodszych dzieci, odział przedszkolny, klasa pierwsza i druga. Wymowa bezdźwięczna polega na zastępowaniu głosek dźwięcznych ich bezdźwięcznymi różnymi odpowiednikami, np. w-f, g-k, b-p, d-t, z-s, ź-ś, dź-ć, ż-sz, dz-c, dż-cz. Gammacyzm jest to nieprawidłowa wymowa głosek tylnojęzykowych. Jest to zamiana głoski „k” na „t” oraz „g” na „d”.  

        Ostatnią wadą wymowy, która występuje w naszej szkole to rotacyzm, prywatnie jest to moja ulubiona głoska do wywołania i utrwalania. Pracuję z dziećmi metodą mechaniczną, więcej o tym w przyszłych artykułach. Nieprawidłowa wymowa głoski "r". Jest to najtrudniejsza głoska z całego systemu językowego. O tej wadzie mówimy, gdy dziecko nie wypowiada głoski „r” i jest ona zastępowana przez „l” lub ” j”. Zdarza się, że „r” wymawiane jest nieprawidłowo: wargowo, policzkowo, tylnojęzykowo, gardłowo - czyli tak zwane. „r” francuskie (furmańskie). Najczęstszą przyczyną jest nieprawidłowa budowa lub praca języka. 

          

        Logopeda szkolny Elżbieta Zielińska-Pilipczuk