Wpływ odżywiania na efektywność uczenia się

Odżywianie odgrywa kluczową rolę w zdolności koncentracji, pamięci i efektywności uczenia się. Sposób odżywiania wpływa na funkcjonowanie mózgu, co bezpośrednio przekłada się na zdolność do nauki, szczególnie u dzieci. Właściwa dieta może poprawić uwagę i koncentrację, natomiast niewłaściwe nawyki żywieniowe mogą utrudniać przyswajanie wiedzy i pogarszać wyniki w nauce.

Rola pierwszego śniadania

Pierwsze śniadanie jest jednym z najważniejszych posiłków dnia, szczególnie dla dzieci. Dzieci, które nie jedzą śniadania, często mają problemy z koncentracją, pamięcią krótkoterminową, a ich zdolności do rozwiązywania problemów są znacznie ograniczone. Niewielka ilość energii w organizmach dzieci, które nie zjedzą porannego posiłku, prowadzi do wolniejszego myślenia, gorszej koncentracji, a także może powodować drażliwość i problemy emocjonalne, w tym skłonność do agresji.

Wpływ cukrów prostych

Spożywanie dużych ilości cukrów prostych, które znajdują się w słodyczach, napojach słodzonych i innych produktach wysokoprzetworzonych, ma negatywny wpływ na koncentrację i zdolności poznawcze. Cukry proste szybko wchodzą do krwiobiegu, wywołując nagły wzrost poziomu glukozy. W odpowiedzi organizm uwalnia dużą ilość insuliny, co prowadzi do spadku poziomu cukru we krwi (hipoglikemii). Taki stan wywołuje senność, zmniejszenie energii i trudności w skupieniu uwagi. Dzieci po spożyciu cukrów prostych mogą doświadczać nadmiernej aktywności, a jednocześnie ich zdolności do koncentracji ulegają osłabieniu.

Cukry złożone – lepszy wybór

Zdecydowanie lepszym źródłem energii dla mózgu są cukry złożone, które znajdują się w pełnoziarnistych produktach zbożowych, owocach i warzywach. Cukry złożone wchłaniają się stopniowo, co pozwala na utrzymanie stabilnego poziomu glukozy we krwi przez dłuższy czas, zapewniając równomierny dopływ energii do mózgu i poprawiając koncentrację oraz pamięć.

Ważne składniki odżywcze

Aby wspierać funkcjonowanie mózgu i poprawić zdolności intelektualne, warto zadbać o obecność w diecie dziecka odpowiednich składników odżywczych:

• Białko: Kurczak, jajka, ryby i owoce morza dostarczają aminokwasów, które są niezbędne do syntezowania neuroprzekaźników w mózgu.
• Witamina D: Łosoś, dorsz, sardynki, wątróbka oraz produkty mleczne są dobrymi źródłami witaminy D, która wspomaga funkcje poznawcze i rozwój mózgu.
• Witamina B: Witaminy z grupy B, szczególnie B6, B12 i kwas foliowy, są istotne dla zdrowia układu nerwowego. Wspierają koncentrację, poprawiają nastrój i pamięć. Źródłami tych witamin są np. orzechy, jajka, ryby, drób, nabiał oraz warzywa liściaste.
• Wapń: Mleko, sery, jarmuż, soja i figi dostarczają wapnia, który wspomaga funkcjonowanie układu nerwowego i wzmacnia koncentrację.
• Fosfor: Orzechy, płatki owsiane, kasze, tuńczyk i inne ryby bogate są w fosfor, który wpływa na pamięć i zdolność do szybkiego przetwarzania informacji.
• Magnez: Banany, awokado, orzechy włoskie, soczewica i bób to doskonałe źródła magnezu, który działa uspokajająco na układ nerwowy i poprawia zdolność koncentracji.
• Cynk: Warzywa strączkowe, brokuły, kapusta, pomidory oraz kakao są bogate w cynk, który jest kluczowy dla pamięci i procesów myślenia.
• Potas: Pomidory, arbuzy, soja, łosoś i szpinak pomagają w utrzymaniu równowagi elektrolitowej i wspierają zdolności umysłowe.

Woda – niezbędna do funkcjonowania mózgu

Odpowiednie nawodnienie jest kluczowe dla utrzymania wysokiej wydajności mózgu. Woda wspomaga procesy biochemiczne, które zachodzą w komórkach mózgowych, a jej niedobór może prowadzić do zmniejszonej zdolności koncentracji, zmęczenia i obniżenia sprawności umysłowej.

Odpowiednia dieta jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania mózgu, szczególnie u dzieci w wieku szkolnym. Właściwe odżywianie, bogate w białka, witaminy, minerały oraz odpowiednie źródła energii, wspiera koncentrację, pamięć i efektywność w nauce. Regularne spożywanie zdrowych posiłków, w tym pełnowartościowych śniadań, może znacząco poprawić wyniki edukacyjne i ogólną zdolność przyswajania wiedzy.

Więcej szczegółowych informacji na temat wpływu diety na rozwój poznawczy dziecka na stronie Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej: https://ncez.pzh.gov.pl/

 

 

ZAŻYWANIE SUBSTANCJI PSYCHOAKTYWNYCH PRZEZ DZIECI I MŁODZIEŻ:

 

Zazywanie_substancji_psychoaktywnych_przez_mlodziez_____profilaktyka_.pptx

Bezpieczeństwo w sieci – jak o nie zadbać

Czym jest cyberbezpieczeństwo? Bezpieczeństwo w sieci – definicja

Cyberbezpieczeństwo (ang. cybersecurity) – ogół technik, procesów i praktyk stosowanych w celu ochrony sieci informatycznych, urządzeń, programów i danych przed atakami, uszkodzeniami lub nieautoryzowanym dostępem. Cyberbezpieczeństwo bywa także określane jako „bezpieczeństwo technologii informatycznych”. Cyberbezpieczeństwo to odporność systemów informacyjnych na działania naruszające poufność, integralność, dostępność i autentyczność przetwarzanych danych lub związanych z nimi usług oferowanych przez te systemy. Stanowi również zespół zagadnień związanych z zapewnianiem ochrony w obszarze cyberprzestrzeni.

Cyberbezpieczeństwo to ochrona danych i systemów wewnętrznych przed zagrożeniami, jakie niosą za sobą cyberataki. W takiej definicji mieści się nie tylko technologia, lecz także cały proces, który kontroluje i ochrania sieć, programy i urządzenia. Najważniejszym celem zapewnienia bezpieczeństwa w sieci jest zmniejszenie ryzyka ataków cybernetycznych oraz skuteczna ochrona przed nieuprawnionym wykorzystaniem danych i programów.

Ustawa: cyberbezpieczeństwo

W Polsce pierwszym aktem prawnym w zakresie bezpieczeństwa cyfrowego jest Ustawa o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa obowiązująca od 28 sierpnia 2018 r. Zapewnia ona ochronę cyberprzestrzeni na poziomie krajowym i gwarantuje m.in. niezakłócone świadczenie usług kluczowych z punktu widzenia państwa i gospodarki oraz usług cyfrowych poprzez osiągnięcie wysokiego poziomu bezpieczeństwa systemów informacyjnych służących do ich świadczenia.

Bezpieczeństwo w sieci – korzyści

Cyberbezpieczeństwo jest niezwykle istotne z punktu widzenia każdej osoby. Zarówno firmy, jak i osoby prywatne operują dziś na niezliczonej ilości danych. Niemal niemożliwe jest funkcjonowanie bez procedur związanych z cyberbezpieczeństwem. Odpowiednio wdrożone procedury i zabezpieczenia danych, systemów i aplikacji to przede wszystkim:

• ochrona przed utratą wrażliwych danych (np. w wyniku ataku typu ransomware);

• zapobieganie stratom finansowym, które często są wynikiem cyberataków;

• zapobieganie utracie reputacji, która zwykle jest skutkiem nieodpowiedniego dbania o zabezpieczenie danych (utrata reputacji może skutkować poważnymi stratami).

 

Jak zachować bezpieczeństwo w sieci?

Ogólne zasady bezpieczeństwa w sieci to:

• instalacja aktualnego oprogramowania antywirusowego,

• aktualizacja oprogramowania,

• unikanie otwierania załączników pocztowych z nieznanych źródeł,

• włączanie zapory sieciowej z modułem HIPS,

• szyfrowanie transakcji bankowych.

• silne hasła;

• dwuskładnikowe uwierzytelnianie;

• zaszyfrowane dyski na laptopach;

• wyłączne używanie legalnego oprogramowania;

• dodatki do przeglądarek chroniące użytkowników;

• antywirusy i ochrona przed ransomware;

• zapora sieciowa i segregacja dostępu do danych.

Jak zwiększyć bezpieczeństwo w sieci?

Jednym ze sposobów zabezpieczania danych jest korzystanie z dwuskładnikowej weryfikacji przy logowaniu. Kolejny krok to ustawianie silnego hasła i używanie w przeglądarkach filtrów, które pozwolą sprawdzić, czy dana witryna nie została zgłoszona jako szkodliwa.

Jak tworzyć silne hasła? Każde konto powinno mieć przypisane długie, skomplikowane hasło, którego haker nie będzie w stanie złamać w ciągu kilku minut. Pomocnym narzędziem jest manager haseł, czyli program, który pozwala bezpiecznie zapisać wszystkie hasła w jednym miejscu. Aby mieć do nich dostęp, wystarczy zapamiętać jedno długie hasło do programu.

Świadomość zagrożenia

Wiele cyberataków odbywa się obecnie z użyciem socjotechniki, czyli działań wykorzystujących ludzkie skłonności, np. ciekawość. W wykryciu potencjalnego zagrożenia i zwróceniu uwagi na podejrzaną aktywność pomocne będzie zachowanie zdrowego rozsądku. Przykład? Link otrzymany w wiadomości e-mail lub SMS-ie.

Ochrona antywirusowa

Złośliwe oprogramowanie można wykryć i zneutralizować, zanim zacznie działać na komputerze. Najczęściej jest to jakiś załącznik lub plik pobierany z Internetu. Ostatnią linią obrony przed atakiem jest wtedy program antywirusowy.

Narzędzia ochronne nie są w 100 procentach skuteczne, ale stanowią jedną z linii obrony przed atakiem. W przypadku braku posiadania oprogramowania antywirusowego należy włączyć wbudowaną ochronę Windows (Defender).

Aktualizacje

Błędy w zainstalowanym oprogramowaniu mogą zostać wykorzystane przez cyberprzestępcę i ułatwić przeprowadzenie ataku. Działaniem prewencyjnym jest w tym przypadku regularna aktualizacja dostarczana przez producenta oprogramowania. Do dobrych praktyk należy okresowa weryfikacja systemu operacyjnego i innych używanych narzędzi, włącznie z przeglądarką, pakietem biurowym, oprogramowaniem pomocniczym czy programem antywirusowym, pod kątem ich aktualizacji.

Kopie zapasowe danych

Wykonywanie kopii bezpieczeństwa to jedno z podstawowych zaleceń. Kopia ochroni dokumenty w przypadku awarii technicznej systemu oraz w razie ataku z użyciem złośliwego oprogramowania.

Backup danych jest szczególnie przydatny w sytuacji ataku typu ransomware – oprogramowania, które szyfruje dane i żąda okupu za odszyfrowanie. Kopie bezpieczeństwa sprzed infekcji umożliwiają wtedy odtworzenie zniszczonych przez złośliwe oprogramowanie dokumentów.

Kopię bezpieczeństwa można wykonać automatycznie za pomocą odpowiedniego oprogramowania, które często jest dostarczane razem z usługą. Warto pamiętać, że kopia offline (np. na dysku wymiennym) jest mniej wrażliwa na zniszczenie przez złośliwe oprogramowanie niż kopia wykonywana online. Dla najważniejszych danych sprawdzi się strategia 3–2–1, czyli 3 kopie, 2 rodzaje nośników, 1 z kopii umieszczona poza domem lub biurem.

Hasła dostępu

Używanie bezpiecznych haseł do kont w mediach społecznościowych, kont bankowych, poczty e-mail i wszędzie tam, gdzie gromadzone są istotne i cenne informacje, to podstawa bezpieczeństwa w sieci. Bezpieczne hasło powinno składać się z przynajmniej ośmiu znaków, w tym liter, cyfr i znaków specjalnych, oraz być regularnie zmieniane (przynajmniej raz w roku). Dla każdego serwisu należy ustawić osobne hasło i skorzystać z managera haseł (np. KeePass) lub zapisać je na papierze i przechowywać w bezpiecznym miejscu.

Dwuskładnikowe uwierzytelnianie

Hasła, mimo przestrzegania przez użytkownika wszystkich powyższych zasad, nie gwarantują 100-procentowego bezpieczeństwa. Standardem stało się obecnie uwierzytelnianie dwuskładnikowe, czyli wykorzystanie dodatkowego składnika, związanego z innym urządzeniem, dokumentem, kanałem komunikacji lub czytnikiem biometrycznym. Oprócz zwykłego hasła ten sposób logowania wykorzystuje osobną aplikację, w której generowane jest hasło tymczasowe. Dopiero po wpisaniu hasła uzyskuje się dostęp do programu lub strony.

Mechanizm ten jest wykorzystywany w bankowości elektronicznej poprzez wiadomość SMS z hasłem, ale warto go używać także w innych ważnych usługach (poczta elektroniczna, sieci społecznościowe). Zamiast podawania numeru telefonu do haseł SMS-owych można wybrać opcję haseł jednorazowych OTP z aplikacji Microsoft Authenticator, Google Authenticator, FreeOTP lub andOTP.

Przeglądarka

W ustawieniach przeglądarki znajduje się opcja włączająca blokadę niebezpiecznych załączników oraz wyłączająca obiekty śledzące. Niektóre przeglądarki umożliwiają też zablokowanie podejrzanej zawartości za pomocą wtyczek takich jak NoScript, ale ich używanie wymaga pewnego zaawansowania technicznego ze względu na potencjalne problemy z działaniem niektórych stron.

W kontekście przeglądarki istotna jest również aktualizacja. Klasyczne porady mówiące o sprawdzaniu, czy certyfikat jest poprawny, nadal są istotne, ale obecność ikony (kłódka) przy pasku adresu nie gwarantuje już bezpieczeństwa. Nowoczesne przeglądarki obsługują osobne profile – warto z nich skorzystać, by oddzielić ważną aktywność (praca, bankowość elektroniczna) od zwykłego przeglądania Internetu.

Uwaga na linki

Hakerzy często wykorzystują socjotechnikę, aby przekonać potencjalną ofiarę ataku do wejścia na fałszywą stronę internetową (np. banku). Przestępcy przygotowują specjalne linki, które wysyłają w wiadomościach elektronicznych, w komunikatorach czy wiadomościach SMS. Dlatego tak ważne jest zachowanie szczególnej ostrożności. W przypadku otrzymania podejrzanej wiadomości nie należy od razu klikać linków czy załączników. Warto najpierw dokładnie sprawdzić wiadomość, a w razie wątpliwości zadzwonić do konsultanta danej firmy lub instytucji i spytać go, czy taka wiadomość rzeczywiście została wysłana.

Do dobrych praktyk należy również przeklejenie linku do notatnika i sprawdzenie, jak dany link rzeczywiście jest zbudowany. O wiele prościej zobaczyć wtedy, do jakiej domeny tak naprawdę kieruje.

Zabezpieczenie telefonu, smartfona

Smartfony również przechowują dane, mają dostęp do Internetu i służą do uwierzytelniania innych usług. Oto działania pozwalające zadbać o bezpieczeństwo urządzenia i przechowywanych w nim danych:

• włączenie blokady na hasło lub PIN oraz szyfrowanie urządzenia;

• aktualizacja programów (aplikacji) i całego systemu;

• zainstalowanie programu antywirusowego;

• unikanie przechowywania informacji osobistych (np. medycznych) na smartfonie;

• instalacja aplikacji z zaufanych sklepów, przy jednoczesnym zwróceniu uwagi na ich uprawnienia i opisy; wiele aplikacji zawiera niepożądane funkcje, które mogą przyczynić się do kradzieży danych i szpiegowania użytkowników;

• ostrożność i ograniczone zaufanie w przypadku otrzymania wiadomości zawierającej linki.

Cyberatak – co to jest phishing?

Omawiając bezpieczeństwo danych w sieci, nie sposób nie wspomnieć o najpopularniejszym rodzaju internetowego oszustwa – phishingu.

Phishing polega na podszywaniu się pod inną osobę lub instytucję w celu wyłudzenia informacji, zainfekowania sprzętu złośliwym oprogramowaniem lub nakłonienia ofiary do określonych działań. Atak może przybrać formę wiadomości e-mail, wiadomości w mediach społecznościowych, a nawet rozmowy telefonicznej. Oszust, który wyłudzi dane, często wykorzystuje je potem, aby uzyskać nieautoryzowany dostęp do kont ofiary.

Bezpieczeństwo dzieci w sieci

Jak pokazują najnowsze badania, z urządzeń elektronicznych z dostępem do Internetu korzystamy średnio od 6 do 9 godzin dziennie, a część młodszych dzieci i starszej młodzieży nawet ponad 9 godzin na dobę! To naprawdę dużo! Skoro dzieci spędzają w internecie większość swojego czasu wolnego, warto nauczyć je jak zachować bezpieczeństwo w sieci.

Internet każdego dnia daje nam ogrom możliwości, jednak, aby wykorzystywać je w pełni, nie można narażać się na niebezpieczeństwa czyhające w sieci. Warto nauczyć dzieci mądrze korzystać z zasobów Internetu i umieć wyłapywać zagrożenia w sieci, bronić nasz komputer oraz dane przed wirusami komputerowymi, oszustami i przestępcami internetowymi, których w Internecie nie brakuje.

Należy rozmawiać z dziećmi na temat bezpieczeństwa w sieci od samego początku korzystania z komputera i smartfona z dostępem do Internetu. Wielu rodziców martwi się o bezpieczeństwo swoich dzieci w Internecie i słusznie! Sprawdź, jakie zagrożenia mogą napotkać dzieci w Internecie i jak zapewnić im bezpieczeństwo. Dowiedz się, jakie ustalić z dzieckiem zasady korzystania z Internetu, aby wykorzystanie nowych technologii było w pełni bezpieczne.

 

Najczęstsze źródła zagrożeń w Internecie

Internet mimo ogromu możliwości, które daje nam każdego dnia, pełen jest podstępnych zagrożeń. Warto być świadomym na co dzieci w wieku szkolnym mogą natknąć się w Internecie i na co młodzi użytkownicy Internetu powinni szczególnie uważać.

Treści nieodpowiednie dla wieku – strony internetowe zawierające pornografię, przemoc lub nieodpowiednie dla młodszych widzów materiały.

Kontakty z nieznajomymi – niebezpieczeństwo ze strony osób ukrywających swoją tożsamość, które mogą wykorzystać dziecko do wyłudzenia informacji lub nieodpowiedniego zachowania.

Cyberprzemoc – zastraszanie lub szantaż w wirtualnym świecie, często za pośrednictwem mediów społecznościowych.

Oszustwa internetowe – oszustwa, w których dziecko jest nakłaniane do wprowadzenia swoich danych osobowych lub do dokonania transakcji online.

Nieodpowiednie reklamy i reklamy wideo – reklamy zawierające treści nieodpowiednie dla młodszych widzów lub reklamy, które nie są adekwatne do wieku dziecka.

Gry online – gry, w których dziecko jest narażone na przemoc, nieodpowiednie treści lub kontakty z nieznajomymi.

Phishing – atak polegający na podszywaniu się pod rzetelną stronę internetową w celu wyłudzenia poufnych informacji, takich jak hasła i numery kart kredytowych.

 

Malware – złośliwe oprogramowanie, które może infekować komputer i powodować szkody, takie jak utrata danych lub wyciek prywatnych informacji.

Rodzice powinni od samego początku monitorować i kontrolować korzystanie dzieci z Internetu, a także uczyć ich bezpiecznych zachowań online i odpowiedzialnego korzystania z sieci.

Czym jest kontrola rodzicielska i jak ją włączyć?

Aby mieć większą kontrolę nad dziecięcymi aktywnościami w sieci i zapobiegać uzależnieniu od Internetu, warto korzystać z programów i aplikacji oferujących kontrolę rodzicielską. Wówczas dostęp do treści przez dziecko będzie monitorowany i administrowany przez rodzica.

Przydatne linki:

1. Phishing – co to jest i jak reagować na oszustwa internetowe? | EY Polska

2. Kontrola rodzicielska online – chroń swoje dzieci - Ministerstwo Cyfryzacji - Portal Gov.pl (www.gov.pl)

3. Cyberbezpieczeństwo - Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji - Portal Gov.pl (www.gov.pl)

4. Zagrożenia w sieci - Bezpieczny Internet

5. Patostreamy - szkodliwe zjawisko w sieci – Nauka To Lubię (naukatolubie.pl)

6. Bądź z innej bajki - Bądź z innej bajki - Portal Gov.pl (www.gov.pl)

 

 

 

WPŁYW TELEFONU I KOMPUTERA NA ROZWÓJ DZIECKA W WIEKU PRZEDSZKOLNYM.

WPLYW_TELEFONU_I_KOMPUTERA_NA_ROZWOJ_DZIECKA_W_WIEKU_PRZEDSZKOLNYM.pptx

Hejt w szkole – jak przeciwdziałać przemocy werbalnej.

 

 

1. Specyfika zjawiska hejtingu i jego uwarunkowania.

Pod pojęciem hejtu przyjmujemy działanie w Internecie wymierzone w indywidualne osoby. To opinia dotycząca konkretnej osoby wyrażona w sposób ostry, raniący i obrażający, wyrażający pogardę. Towarzyszy temu często wulgarny język. Hejt można wyrażać w sposób: słowny, pisemny i obrazkowy. Hejt dotyczy ludzi sławnych, ale też spotykają się z nim zwykli ludzie na forach Internetowych, portalach społecznościowych. Hejt prowadzi do poważniejszego zjawiska jakim jest mowa nienawiści, a ta z kolei do wykluczenia, dyskryminacji i przemocy.

 

2. Hejt a niskie poczucie wartości

Dzieci i młodzież aktualnie funkcjonują w rzeczywistości wirtualnej, znajomości zawierane w szkole przenoszą się i żyją tam równolegle. Facebook, snapchat, instagram, youtube, tiktok, twitter to przestrzenie gdzie młodzi ludzie wymieniają się zdjęciami, komentarzami, spostrzeżeniami.

Ze skali tego zjawiska i jego konsekwencji często rodzice, nauczyciele nie zdają sobie sprawy:

36% dzieci w wieku 12-14 lat i 23% w wieku 15-18 lat zamieszcza posty na własnym profilu minimum raz dziennie,

58% w wieku 12- 14 lat i 48% w wieku 15-18 lat minimum raz dziennie sprawdza komentarze pod swoimi postami.

Jednak próba zakazania korzystania z Internetu, zamiast zatrzymać zjawisko, będzie impulsem do ukrywania lub szukania nowych form kontaktu wirtualnego i może spowodować wykluczenie dziecka z grupy rówieśniczej. A dla młodego człowieka grupa, przynależność do niej, akceptacja z jej strony jest w tym okresie życia sprawą priorytetową. Dzieci są autorami hejtu i jego doświadczają. Długoterminowe konsekwencje hejtu mogą być bardzo poważne. Dlatego trzeba zwracać uwagę na wszelkie sygnały wskazujące na to, że coś dzieje się nie tak. Uczyć dzieci, że hejt to przemoc, mówić uczniom jak sobie z tym radzić

 

3. Hejt w klasie – jak rozpoznać i jak działać?

Jak rozpoznać, kiedy dziecko jest "dręczone” przez rówieśników? Hejt wśród dzieci nie jest niewidoczny. Uczeń, który jest ofiarą hejterów, może:

- stać się płaczliwy, apatyczny, wycofany lub agresywny,

- mieć problemy z koncentracją, co wiąże się z pogorszeniem ocen,

- zacząć wagarować, unikać zajęć i rówieśników,

- skarżyć się na dolegliwości somatyczne – bóle brzucha, głowy nudności itp. gdy jego nastroje ulegają częstym zmianom, izoluje się od rówieśników w szkole,

 

Oczywiście powyższe symptomy mogą sugerować również inne trudności czy sytuacje, ale w każdym przypadku wymagają zainteresowania ze strony rodzica, nauczyciela.

 

4. Czym różni się hejt od krytyki?

Krytyka jest oceną zawierającą argumenty, służącą polemice, wyrażeniu opinii i zmianie czyjegoś zdania. Hejt ma na celu obrażenie i zrobienie przykrości. Krytyka powinna być kulturalna i nie atakować personalnie. To działanie na najniższym poziomie, realizacja prymitywnej potrzeby wyrządzenia komuś przykrości.

 

5. Jak edukować dzieci, by dzieci radziły sobie z hejtem?

Wskazówki dla ucznia:

- bądź aktywny w Internecie, stosując zasady netykiety,

- jeśli widzisz obraźliwy komentarz, mem lub film, zgłoś to administratorowi. Twoja reakcja ma znaczenie,

- jeśli odczuwasz złość, czytając jakiś komentarz, zrób sobie chwilę przerwy, żeby Twoja reakcja nie skończyła się nienawistną odpowiedzią. Każdy ma prawo mieć odmienną opinię w jakiejś sprawie i wyrażać ją w sposób kulturalny, z zachowaniem szacunku dla innych komentujących. Pamiętaj, krytyka powinna być konstruktywna.

- miej swój styl – nie karm trolli.

- dorośli – rodzice, nauczyciele mogą służyć radą i pomocą w trudnych sytuacjach.

 

6. Jak ochronić dziecko przed hejtem?

- Odkrywaj Internet razem z dzieckiem.

- Naucz dziecko podstawowych zasad bezpieczeństwa w Internecie.

- Rozmawiaj z dziećmi o ryzyku umawiania się na spotkania z osobami poznanymi w Sieci. - Naucz swoje dziecko ostrożności przy podawaniu swoich prywatnych danych.

- Naucz dziecko krytycznego podejścia do informacji przeczytanych w Sieci.

- Bądź wyrozumiały dla swojego dziecka.

- Zgłaszaj nielegalne i szkodliwe treści.

- Zapoznaj dziecko z NETYKIETĄ - Kodeksem Dobrego Zachowania w Internecie.

- Poznaj sposoby korzystania z Internetu przez Twoje dziecko.

- Pamiętaj, że pozytywne strony Internetu przeważają nad jego negatywnymi stronami.

 

 

7. Jakie mogą być skutki hejtu?

 

Takie napiętnowanie w Internecie skutecznie obniża poczucie wartości dziecka / osoby dorosłej, a czasami może doprowadzić także do problemów zdrowotnych. Osoba, która jest ofiarą hejtu żyje w bardzo dużym stresie. Może cierpieć na bezsenność, nerwicę, depresję, a nawet próby samobójcze.

Kto może doświadczyć przemocy werbalnej : nowy uczeń w klasie, uczeń, który ubiera się inaczej, uczeń, który słabo się uczy / dobrze się uczy, który na wf gorzej sobie radzi, uczeń, który ma nietypową pasję, który powraca do szkoły np. po pobycie za granicą, uczeń innej narodowości, uczeń niepełnosprawny,

Jak agresja wpływa na dziecko : obniża jego samoocenę, wpływa negatywnie na postrzeganie siebie, odbiera wiarę w siebie i siły do działania, Może doprowadzić do depresji i zaburzeń lękowych, Może doprowadzić do myśli i czynów samobójczych, Przemoc w klasie dotyka wszystkich. Nawet świadkowie odczuwają lęk, ponieważ boją się, że ich to też może spotkać.

 

Przyczyny zachowań agresywnych, przemocowych :

1)Szkoła (relacje z nauczycielami – słaba komunikacja, wyśmiewanie, poniżanie, podkreślanie władzy, niechęć, zniecierpliwienie, niesprawiedliwie traktowanie i ocenianie, konieczność podporządkowania się, stres wynikający z bycia ocenianym, brak nagród i wzmocnień pozytywnych, niedocenianie wysiłku dzieci, skupianie się wyłącznie na sprawach negatywnych nieadekwatne wymagania, niespójność wśród nauczycieli- różne reakcje na akty przemocy, różny stopień egzekwowania przyjętych zasad )

2) Dom rodzinny (styl przywiązania, wychowania, relacje rodzinne, status materialny, agresja i przemocy w rodzinie, reakcje rodziców, stosowane słownictwo .To w domu dziecko nasiąka wartościami i przekonaniami, otrzymuje wzorce

3) Grupa rówieśnicza (panujące w niej relacje, obowiązujące wartości, wpływa na jednostkę)

4) Media (wpływają na to jak ludzie postrzegają świat, jak postępują dzieci)

 

8. Hejt – gdzie szukać pomocy? do kogo zwrócić się w sytuacjach przemocowych?

- Zgłoś sprawę na policję,

- Zgłoś sprawę do sądu,

- Zgłoś sprawę odpowiednim organizacjom

- Zgłoś sprawę administratorowi strony Internetowej

- Infolinie przydatne 800 800 605 (na zlecenie MEiN) 22 48 48 804 (Fundacja Itaka) 116 111 (Fundacja, , Dajemy Dzieciom Siłę )

 

Skąd się bierze stres u dzieci i jak go rozładować?

 

Czy jesteśmy skazani na nieustający stres od dziecka? Na szczęście nie. Znając kilka prostych technik, możemy skutecznie pomóc dzieciom, które łatwo wybuchają lub szybko się denerwują. Jeżeli nauczymy je, jak rozładować stres, będzie im łatwiej nad nim zapanować. Tylko skąd się bierze stres u dzieci i po czym go rozpoznać?

Stres u dzieci w wieku szkolnym i przedszkolnym

Gdy dziecko boli głowa, nie ma apetytu czy źle śpi, nie zawsze oznacza to, że jest chore. Często właśnie tak manifestuje się stres. Dzieci dają upust przeżywanym emocjom również przez swoje zachowanie: płaczą, mogą być niespokojne, rozdrażnione, a nawet agresywne. I tak jak dorośli, każde dziecko może denerwować się czymś innym. Stres to uczucie subiektywne. To wszystko, co wywołuje u nas niepokój, gdy czujemy, że nasze możliwości są niewystarczające, by poradzić sobie w danej sytuacji. Dzieci nie mają jeszcze umiejętności ani doświadczenia w radzeniu sobie z problemami. Nawet tymi, które dorosłym wydają się błahe. Właśnie dlatego przyczyn stresu u dzieci jest całkiem sporo. Mogą to być:

• duże zmiany w życiu dziecka: nowa szkoła czy przedszkole, narodziny rodzeństwa, przeprowadzka lub powrót rodzica do pracy;

• trudne emocjonalnie sytuacje: wyśmiewanie przez rówieśników, wystąpienia na forum klasy czy częste kłótnie rodziców;

• nadmiar bodźców: głośne zabawki, tablety i smartfony pobudzają dziecko i nie dają mu możliwości, by się zregenerowało;

• niedojrzałość układu nerwowego: dziecko fizycznie nie jest jeszcze gotowe do tego, by w pełni regulować stany pobudzenia i hamowania.

Stresu u dzieci nie sposób więc uniknąć, ale tak naprawdę nie o to chodzi. Stres bywa potrzebny. Gdy jego poziom jest optymalny, mobilizuje do tego, żeby w wymagającej sytuacji dać z siebie wszystko. Problem pojawia się, gdy dziecko denerwuje się zbyt mocno lub zbyt często. Zatem naszą rolą, nie jest uchronić dziecko od wszelkich trosk, lecz nauczyć je, jak opanować stres.

Jak rozładować stres u dziecka?

Każde dziecko reaguje inaczej, ale wszystkim pomożesz, stosując się do prostych reguł. Przede wszystkim nie bagatelizujmy i nie uciszajmy stresu na siłę. Komunikaty takie jak „nie martw się” lub „nie ma się czego bać” spowodują jedynie, że dziecko poczuje się osamotnione i jeszcze bardziej zamknie się w sobie. Jak więc reagować?

Rozmawiaj z dzieckiem: cierpliwie je wysłuchaj i powtórz to, co powiedziało, nazywając jego emocje. W ten sposób poczuje, że nie jest ze swoim problemem samo i może liczyć na Twoje wsparcie. Nauczmy je także korzystać z technik relaksacyjnych, które pomogą mu uspokoić się, gdy stresuje się np. pierwszym dniem szkoły lub ważnym testem.

Relaksacja rozładowuje napięcie, skumulowane w ciele. W trudnej sytuacji pomaga odzyskać kontrolę nad emocjami, a w dłuższej perspektywie obniża ogólny poziom stresu. Warto profilaktycznie trenować z dziećmi, aby w sytuacji stresowej mogły wykonać jedno z ćwiczeń i szybciej odzyskać równowagę.

Kilka prostych technik relaksacyjnych:

• ćwiczenia oddechowe: na siedząco lub stojąco zróbcie cztery oddechy, nabierzcie powietrza i wstrzymajcie je w płucach, licząc do siedmiu. Zróbcie wydech i policzcie do ośmiu. Powtórzcie to ćwiczenie kilka razy.

• trening uważności: skupcie się na tu i teraz, wsłuchajcie się w najcichsze odgłosy otoczenia. Poczujcie ruch powietrza na skórze wokół nosa przy każdym oddechu.

• relaksacja mięśniowa: poproś dziecko, by zacisnęło dłonie w pięści, pokazało, jakie mają silne nogi i ramiona, a następnie się zrelaksowało. W ten sposób napinajcie i rozluźniajcie kolejne partie mięśni.

• bajki relaksacyjne: wybierz historie, które pomogą się wyciszyć i odpocząć. Dziesięć pięknie udźwiękowionych autorskich bajek relaksacyjnych znajdziesz na przykład w audiobooku dołączonym do książki „Mruczący kotek”.

• muzyka relaksacyjna: odtwórz odprężające odgłosy natury takie, jak deszcz czy szum drzew, podczas odpoczynku puść utwory instrumentalne lub piosenki o spokojnym rytmie.

   

Opanowanie sztuki relaksu pozwala dziecku lepiej radzić sobie z emocjami. Poziom stresu spada, więc dzieci rzadziej będą się skarżyć się na ból brzucha, przestaną zgrzytać zębami i lepiej będą się wysypiać. Będą spokojniejsze i chętniej będą uczestniczyć w zabawie oraz łatwiej nawiązywać kontakty z rówieśnikami. Wszystko to ma kluczowy wpływ na rozwój dzieci i procentuje przez ich całe życie.

Pamiętaj też, że dzieci bacznie nas obserwują i naśladują, dlatego to, jak radzimy sobie z emocjami, jest nie mniej istotne. Najważniejsze jednak to dać dziecku narzędzia do rozwiązywania problemów, zamiast je w tym wyręczać. Na szczęście techniki relaksacyjne są proste, więc szybko można je opanować, łatwo przekazać dzieciom i samemu z nich skorzystać.

 

Źródło: https://studiopsychologiczne.com/

Jak budować pewność siebie u dziecka? 

Jak_budowac_pewnosc_siebie_u_dziecka.pdf

Problemy dziecka w szkole. 

Jak im zaradzić? 

Problemy_dziecka_w_szkole.pdf

Jak rozwijać u dziecka skupienie uwagi.

Skupienie uwagi nazywamy też koncentracją. To umiejętność skupienia się na tym co robimy. Rozwija się ona stopniowo i jak wszystkie umiejętności może być ćwiczona i można ją doskonalić. Najmłodsze dzieci do około 3 roku życia posiadają uwagę mimowolną, czyli wywołane różnymi bodźcami (ruchem, kolorem, dźwiękiem) krótkie zainteresowanie. U dzieci od 3 roku życia rozwija się uwaga dowolna, dzięki której mogą wysłuchać polecenia i wykonać zadania zgodnie z nim, dzieci mogą dostrzegać istotne szczegóły i skupić się na zadaniu. Czas skupienia z wiekiem staję się dłuższy. Początkowo w okresie przedszkolnym dzieci wykorzystują swoją uwagę dowolną podczas zajęć przez ok. 10 -15 minut, z czasem wydłuża się ona do 20 minut. U starszych uczniów przeważa już uwaga dowolna, czyli celowe, świadome kierowanie skupienia na zadania. Nastolatkowie są w stanie skoncentrować się nawet przez 30 – 40 minut, szczególnie gdy są zainteresowani tematem.

Koncentrację uwagi u dzieci można wzmacniać i warto to robić. Należy pamiętać o kilku ważnych elementach, które w tym pomogą:

1. Zdrowy sen. Na 2 godziny przed snem powinno się zrezygnować z używanie urządzeń elektronicznych. Warto przekonać dziecko do wykonywania w tym czasie czynności wyciszających jak np. czytanie książki.

2. Odpoczynek w ciągu dnia. Nawet w trakcie odrabiania pracy domowej można zrobić krótkie przerwy pomiędzy zadaniami.

3. Ruch na świeżym powietrzu. Punkt 2 i 3 mogą być połączone. Spacer lub zabawy na świeżym powietrzu też są formą odpoczynku.

4. Zdrowe odżywianie. Odpowiednia zbilansowana dieta, wpływa korzystnie na pracę mózgu, również w kontekście poprawy koncentracji. Warto zwrócić uwagę, aby była to dieta bogata w warzywa, owoce, nasycone kwasy tłuszczowe takie jak: ryby, orzechy itp. Istotną rolę odgrywa również odpowiednie nawodnienie organizmu, najlepiej w efekcie picia niegazowanej wody mineralnej.

5. Ograniczenie czasu spędzonego przed ekranem w ciągu dnia. Dotyczy to telewizji, komputera, smartfonu.

6. Wykonywanie ćwiczeń na koncentrację uwagi.

 

Przykładowe ćwiczenia:

- układanie puzzli;

- powtarzanie usłyszanego rytmu;

- naśladowanie sekwencji ruchów;

- dobieranie par, gry typu memeory;

- wyszukiwanie podobieństw i różnic;

- wyszukiwanie określonej litery, sylaby, cyfry czy liczby w zlepku różnych liter, sylab, cyfr

lub liczb;

- nauka rymowane na pamięć;

- rysowanie oburącz.

 

 

Bibliografia:

Jak wspierać rozwój dziecka w wieku 6-13 lat. Natalia Minge i Krzysztof Minge. Wydawnictwo Samo Sedno. Warszawa 2013.

https://dziecisawazne.pl/dlaczego-dziecko-nie-potrafi-sie-skupic/

https://aktywnyrozwoj.org.pl/aktualnosci/cwiczenia-na-poprawe-koncentracji-uwagi/

https://centrumterapiidzieci.pl/jak-cwiczyc-koncentracje-uwagi-u-dziecka/